Co prawda do zimy jeszcze sporo czasu, jednak warto przemyśleć kwestie tego, czy nie postawić sobie nowego wyzwania sportowego. Najpopularniejszymi dyscyplinami są oczywiście narty i snowboard. A gdyby tak włożyć biegówki i spróbować czegoś nowego? Najważniejsze jest odpowiednie przygotowanie i wiedza na temat tego sportu.
Bardzo ważne jest, by zrozumieć, z jakimi metodami jazdy możemy się spotkać.
Pierwsza nazywana jest bezkrokiem albo inaczej pchaniem. Jak sama nazwa wskazuje, nie wykonujemy żadnych kroków, cały ruch inicjują ręce. Przy użyciu kijów, odbijamy się od podłoża i odpychamy. Bardzo ważna jest siła naszych rąk, pleców, barków i mięśni brzucha.
Kolejną techniką jest jednokrok, który polega na robieniu jednego kroku średnio na jedno pchnięcie kijem- przypomina to nieco jazdę na hulajnodze.
Krok naprzemianstronny to kolejny etap, który czeka Cię w czasie nauki jazdy. Wymaga on już nieco więcej wprawy i zwiększenia koordynacji ruchowej. Ręce i nogi powinny pracować naprzemiennie
i wprawiać w ruch nasze narty biegowe. Środek ciężkości powinien układać się na środku stopy, która akurat znajduje się na podłożu.
Ważnym pojęciem jest również krok biegowy, który charakteryzuje się mocnym i dokładnym podniesieniem nogi w tył.
Poza wymienionymi wyżej technikami stylu klasycznego, znany jest również łyżwowy. Został on zaprezentowany podczas biegu Dolomittenlauf i Igrzysk Olimpijskich
Typowe dla tego stylu są cztery kroki łyżwowe, a wśród nich jest łyżwowanie – charakteryzujące się ułożeniem tułowia w niskiej pozycji i brakiem aktywności rąk oraz tym. Co ważne, narty biegowe mają do czynienia z terenem płaskim i opadającym. Jednokrok łyżwowy to nic innego jak symetryczne odbijanie się kijami przy odbiciu biegówki – jest bardzo wymagające pod względem sprawności fizycznej. Ostatnie dwa kroki to dwukrok łyżwowy synchroniczny i asynchroniczny, przydatne na podbiegach.
Druga sprawa to fakt, że narty biegowe łyżwowe są krótsze nawet o 20 cm, a kije o około 10-15 cm. Biegówki do stylu łyżwowego nie mają łuski, smarowane są woskiem, którego rodzaj zależny jest od warunków na trasie.
Kolejną różnicą są umiejętności techniczne, jakie są wymagane od osoby trenującej narciarstwo biegowe. Chcąc biegać w ten sposób, musimy być bardzo sprawni fizycznie i obeznani ze stylem klasycznym, więc mierzmy siły na zamiary. Dużo łatwiej będzie nam uczyć się stopniowo, krok po kroku niż rzucać się od razu na głęboką wodę.
Jeśli już zdecydowaliśmy się, że chcemy trenować narciarstwo biegowe, musimy wybrać sprzęt. Bardzo ważne są odpowiednie biegówki -- o tym, jak je dobrać przeczytacie TUTAJ. Ponadto, istotne jest wybranie okularów, które zapewnią ochronę nie tylko przed mechanicznymi uszkodzeniami, ale przed promieniami UV.
Narty biegowe to podstawa, ale równie ważne są kije - musimy wybrać lekkie i sztywne, które pasować będą do naszych wymiarów i terenu, po którym będziemy biegać. Na liście najważniejszych akcesoriów znajdziesz również buty, specjalistyczną odzież i wiele innych, obowiązkowych elementów.
Nie zapomnij jednak, żeby przygotować swoje ciało na tę przygodę, by móc swobodnie korzystać ze swojego sprzętu.
Narciarstwo biegowe – techniki
Pierwsza nazywana jest bezkrokiem albo inaczej pchaniem. Jak sama nazwa wskazuje, nie wykonujemy żadnych kroków, cały ruch inicjują ręce. Przy użyciu kijów, odbijamy się od podłoża i odpychamy. Bardzo ważna jest siła naszych rąk, pleców, barków i mięśni brzucha.
Kolejną techniką jest jednokrok, który polega na robieniu jednego kroku średnio na jedno pchnięcie kijem- przypomina to nieco jazdę na hulajnodze.
Krok naprzemianstronny to kolejny etap, który czeka Cię w czasie nauki jazdy. Wymaga on już nieco więcej wprawy i zwiększenia koordynacji ruchowej. Ręce i nogi powinny pracować naprzemiennie
i wprawiać w ruch nasze narty biegowe. Środek ciężkości powinien układać się na środku stopy, która akurat znajduje się na podłożu.
Ważnym pojęciem jest również krok biegowy, który charakteryzuje się mocnym i dokładnym podniesieniem nogi w tył.
Narciarstwo biegowe – może styl łyżwowy?
Typowe dla tego stylu są cztery kroki łyżwowe, a wśród nich jest łyżwowanie – charakteryzujące się ułożeniem tułowia w niskiej pozycji i brakiem aktywności rąk oraz tym. Co ważne, narty biegowe mają do czynienia z terenem płaskim i opadającym. Jednokrok łyżwowy to nic innego jak symetryczne odbijanie się kijami przy odbiciu biegówki – jest bardzo wymagające pod względem sprawności fizycznej. Ostatnie dwa kroki to dwukrok łyżwowy synchroniczny i asynchroniczny, przydatne na podbiegach.
Różnice między stylami
Narciarstwo biegowe klasyczne od łyżwowego różni się przede wszystkim możliwościami osiągania prędkości. W drugim, z wymienionych stylów, jest ona większa średnio o 10 do nawet 15%.Druga sprawa to fakt, że narty biegowe łyżwowe są krótsze nawet o 20 cm, a kije o około 10-15 cm. Biegówki do stylu łyżwowego nie mają łuski, smarowane są woskiem, którego rodzaj zależny jest od warunków na trasie.
Kolejną różnicą są umiejętności techniczne, jakie są wymagane od osoby trenującej narciarstwo biegowe. Chcąc biegać w ten sposób, musimy być bardzo sprawni fizycznie i obeznani ze stylem klasycznym, więc mierzmy siły na zamiary. Dużo łatwiej będzie nam uczyć się stopniowo, krok po kroku niż rzucać się od razu na głęboką wodę.
Dobierz ekwipunek
Narty biegowe to podstawa, ale równie ważne są kije - musimy wybrać lekkie i sztywne, które pasować będą do naszych wymiarów i terenu, po którym będziemy biegać. Na liście najważniejszych akcesoriów znajdziesz również buty, specjalistyczną odzież i wiele innych, obowiązkowych elementów.
Nie zapomnij jednak, żeby przygotować swoje ciało na tę przygodę, by móc swobodnie korzystać ze swojego sprzętu.
Komentarze
Prześlij komentarz